Kendi meşrebimce bu ülkenin en sağlam tribünlerine sahip takımlarını yazdım buraya.Genellikle gittiğim gördüğüm maçını izlediğim takımlar bunlar."Bizde niye İngiltere deki,Almanya daki gibi şehir takımları yok" diyen andavallara "var lan işte bizde de"demek için biraz da.Endüstriyel futbol yüzünden zaten yakın bir gelecekte sadece böyle takımlar ayakta kalacak.Diğerleri hep çöpe gidecek.
Günün birinde Anadolu dan bir şampiyon çıkacaksa buna en yakın aday Bursa.Neredeyse bütün sezon maçlarını kapalı gişe oynayan tek takım(4 büyükler dahil).Bizimle yoktan yere yarattıkları anlamsız ve saçma kan davası olmasa daha da seveceğim ama bu işi bitirmeye niyetleri yok anlaşılan.Yalnız anlamadığım bizim tribünün bestelediği tezahüratları araklayıp,aynı tezahüratla bize küfür etmeleri.Adam gibi bestele tezahüratını,bas küfürünü di mi.Yok hem çalacaksın hem söveceksin.Bu halinizle gitseniz Teksas a kıçınıza şarjörü boşaltırlar valla.Neyse severim yine de Bursa yı.

Bursa dan sonra ikinci büyük tribün şüphesiz Es-Es.Benim üniversitede en uzun süren dalgam Eskişehirliydi.Ordan da çok fazla içli dışlı oldum hem stadıyla hem taraftarıyla.Geçmişi Bursa dan da büyük bir camia.70 lerin en çok can yakan takımıydı.Aynı zamanda Türkiye nin gördüğü en büyük futbol göçünü yapmış bir şehir.Eskişehirlilere göre o zamanlar şampiyon olamamalarının nedeni 3 büyüklerin ve federasyonun kumpasına geldikleri yönünde.Doğrudur olur,bu memlekette.Eskiden yoktu şimdi bunlar da başladılar bize döşenmeye.06-16/26 falan.Hayırdır inşallah.


Harbi manyak bunlar.Sade Tatanga falan da değil,alayı öyle.5-6 yıl önceydi.İnönü de Sakarya ile maçımız var.Ayrılan tribünü full doldurmuşlar.Bizim kapalının senkronizesini epey bozmuşlardı.Bizimkilerin çay ve ihtiyaç molası verdiği anlarda da sağlam bağırmışlardı bu gün gibi hatırlarım.Kapalı da yedirememiş kendine yardırmıştı küfürü maç bitene kadar.Ama Sakarya ya da küfredilmez be abim.Adının şanından utanır insan bir kere.Bunun adı süper ligse olmalı Sakarya da burda.

Marmara nın ikizlerinden diğeri Kocaeli.Bunların yüzünden neredeyse dayak bile yiyecektim,hem de İnönü de hem de bizimkilerden.Beşiktaş-Kocaeli maçı var yıllar önce.Havada çok güzel.Ben bir tişörtle çıktım evden.Üsküdar da hava bozdu.Anlaşıldı hava yağacak.Bir arkadaşımdan yağmurluğunu ödünç aldım.Gel gör ki yağmurluk koyu yeşil,e altımda da siyah blucin.O an farkına bile varmadım da.Stada girdim,koltuğa oturdum yaktım sigarayı,yanıma bir polis geldi oturdu,beni kesiyor.O sırada gelip geçenlerde pis pis suratıma bakıyorlar.Lan n'oluyor demeden yanımdaki polis "arkadaşım Kocaeli tribünü karşı taraf seni oraya götürelim" deyince benim jeton düştü.Yarım saat etrafa dert anlattım birde.O gün orda dayağı yeseydim harbi ayar olurdum Kocaeli ye.Benim için deplasman gibi olmayan tek deplasmandı Kocaeli.Benim evden İnönü ye olan mesafeyle İsmetpaşa ya olan mesafe hemen hemen aynı.Birde geçen sene kümeye düştüklerinde açtıkları pankart iyiydi.70 milyona bakan Kocaeli bi takımına bakamadı gibi bir şeydi.

Ben gözümle görmedim ama İzmirli arkadaşlarım yemin billah ederek iddia ediyorlar Atatürk stadını full doldurduklarını.20 sene önce belki ama bu gün sanmıyorum.Zamanın İstanbul a kafa tutan nadir takımlarından Göztepe.Zaten bu kadar taraftarı olmasının nedeni de o.Yoksa tarih desen Karşıyaka daha ağır basar.İzmir takımlarının taraftarlarına bakınca "Birleşsinler kardeşim","İzmirgücü olsunlar" diye zırvalıyan dangalaklara basıyorum küfürü bir daha.İzmir böyle güzel.Olsun çıkarlar bir gün yeniden,hem Göztepe hem Karşıyaka.

İzmir in öbür yakasının takımı lafı mazi olmuş.Karşıyaka İzmir in her yerinde var.Bana Göztepe den daha sempatik geliyor çünkü tribünde beraber maç izlemişliğim de var.Çok orjinal tezahüratları var.Aynı tribünde bir kaç kuşak beraber maç izleyebiliyorlar,gözümle gördüm.70 yaşında bir amcayla hanımı oturuyor önde,sakin sakin arkada 15-20 yaş arası başka bir tayfa var,çoşmuş hepsi,çılgınlar gibi tezahürat yapıyorlar,amcayla teyzede gaza geliyor o ara,yerlerinden kalkmadan onlarda katılıyorlar.Neresinden bakarsan güzellik yani.O maçta yukarıdaki resme benzer bir pankart şov da yapmıştık.Resmi olaydı koyacaktım.

Anne tarafından memleketim olur Samsun.En büyük grubuda bu Söğütlübahçeliler.Dışarıdan bakınca ipten kazıktan kurtulmuş tipler gibi duruyorlar ama gerçekten güzel insanlar da var.Onlarla beraber de maç izleyip bağırdım tribünde bir kaç kez.Resimde gördüğünüz de yeni maraton tribünü.Şimdi Söğütlübahçenin mekanı.Yakın zamanda yıkıp bu hale getirdiler.Çok da güzel oldu.Ben devamı gelecek bütün stadı bu hale getirecekler diye beklerken devamı gelmedi böyle kaldı.Halbuki stadın etrafı genişlemeye müsait.Bizim İnönü gibi göt kadar yere sıkışmış değil.Yaparlar inşallah gerisini.

Bolu taraftarının ne olduğunu anlamak için Bolu ya gitmeye gerek yok,yukarıdaki resme bakmak yeterli.Bizim mabedimizde balık istifi Bolu taraftarı.İnsanı 80 lere götürüyor bu resim.2 sene öncesinin Play-off finali bu.Eskişehir e kaybettiler.Yazık oldu.Bolu nun kendi stadını da gördüm.Küçük ama Bolu ya yetiyor.Metin-Ali-Feyyaz ların zamanında sahası topraktı yanlış hatırlamıyorsam.Türkiye nin ilk ve tek çocuk tribününü yapmış klüptür ayrıca.Bolu da yakışır bu lige.

En sona sakladım Türkiye nin sola en yatkın taraftarını(bizim çakmalardan de beter).5 yılım Mersin de geçti.Üniversite yüzünden.Adana da babamızın oğlu gibiydi.Ayda bir ordaydık.Çok gittim maçına Karafatma mahallesinin zıpırlarıyla.Hilton un duvarına bile işedik 50 kişi aynı anda.Devrimci ayağından ayar olmuşlar bizimkiler Sabancı ya.Bozmadık bizde uyduk kalabalığa.Adana yı kim temsil eder derseniz kesinlikle Demirspor derim.Tribün bilinci daha yüksek ve daha organizeler.Livorno maçıyla hem içerde hem dışarda okkalı reklam yaptılar zaten.Maçtan sonra üniversiteden arkadaşım Orhan la konuştum.İtalya dan Arjantin e kadar gitmiş maçın çıkardığı gürültü.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder