Sevinmem lazım aslında.En büyük rakiplerimizden biri karıştı diye."Yiyin lan birbirinizi" demem lazım belki de.Ama ne yalan söyleyeyim diyemiyorum.İnanın Guiza'nın şu görüntüsünü görünce benimde gözlerim doldu.Kızdım,hem de çok.Yuhaladılar,ıslıkladılar diye Fenerlilere değil üstelik.Hepimize kızdım,bize kızdım.Maalesef biz artık böyle bir milletiz.Kendimizi her konuda üstün görmek,hiçbirşeyi beğenmemek gibi bir hastalığımız var.Hiçbirşeyi beğenmiyoruz,hiçbirşeye tahammül edemiyoruz.Ve hiçbirşeyin sonunu getiremiyoruz bu hastalığımız yüzünden.Avrupalılar teşhisi koymuş ya zaten,hem de 200 sene evvel."Türk gibi başla,Avrupalı gibi bitir" demişler.Dünyanın sayılı forvetlerinden birini getirirler,"bu adam beceriksiz,defol" deriz.Adam başka diyara gider kral olur.Elin adamının yüzmilyonlarca dolar harcayıp yaptığı filme bahane buluruz,beğenmeyiz,gitmek isteyene de mani oluruz.O film oscar alır.Dünya kupası,Avrupa şampiyonası için kuralar çekilir."Bunlar takım mı","Lokum gibi kura,şeyimizi sallaya sallaya çıkarız" deriz.Beğenmediğimiz takımlar finale gider,biz kıçımızı avuçlarız.Örnekleri çoğaltmak mümkün.Ama sonunda başı öne düşen de biz oluruz.Dün televizyonda Guiza'nın bu haberinin ardından bir haber daha vardı.Guiza'nın velayetini almak için çırpındığı bir çocuğu varmış.Acaba o çocuk babasını bu halde görseydi,ne düşünürdü,o küçücük aklından ne geçerdi.Düşünemediğimiz de işte burası.O da birinin babası.O da birinin eşi,oğlu.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder